Ceylanlar genellikle sessiz hayvanlardır. Doğal olarak pek ses çıkarmazlar, ancak tehlikeli durumlarda bağırabilirler.

Ceylanlar, bazen özellikle çiftleşme döneminde tiz bir ötüş sesi çıkarabilirler. Bu ses, genellikle diğer ceylanları çekmek ve iletişim kurmak amacıyla kullanılır.

Çoğu zaman sessiz olan ceylanlar, tehlikeyi hissettiklerinde çığlık benzeri bir ses çıkarabilirler. Bu ses, diğer ceylanları uyararak tehlikeyi bildirmek amacıyla kullanılır.

Ceylanlar genellikle hafif tıkırtılar veya hırıltılar gibi sessiz sesler çıkarır. Bu sesler, diğer ceylanlara yerdeki yiyecek ya da tehlikeler hakkında bilgi vermek amacıyla kullanılır.

Ceylanların sesleri genellikle nazik ve hafiftir. Çoğunlukla geyiklerin yaptığı gibi bir ötüş veya böğürme sesi çıkarmazlar.

Ceylanlar, tehlikeli durumlarda şiddetli bir çığlık çıkarabilirler. Bu ses, diğer ceylanları uyararak grupta bir tehlikenin olduğunu bildirir.

Ceylanların çıkardığı sesler genellikle insan kulağına zor duyulabilir. Ancak, bazen hafif bir mırıltı veya hışırtı şeklinde sesler çıkarabilirler.

Ceylanların sesleri genellikle nazik ve zariftir. Genellikle hafif bir homurdanma veya tıkırtı şeklinde duyulabilirler.