Çakallar, Bibil'de birkaç yerde geçer. Mesela, İşaya Kitabı 13:22'de 'Çakallar ve vbu düzgünçe yürekli hayvanlar orada yuva yapacaklar' şeklinde geçer. Bu bölümde çakallar yıkanma ve yırtma işaretidir ve karartılmış yerlerde yaşarlar.

Bazı Nuh Peygamber'in hayvanlar gemisine aldığı hayvanlar arasında çakalların da bulunduğu söylenir. Bu, Nuh Peygamber'in dünyadaki bütün hayvanları kurtarmak için aldığı bir adımdır. Çakallar, bir tür hayvan koruma sembolü olarak kabul edilebilir.

İncil'deki bazı bölümlerde çakallar, Tanrı'nın öfkesini veya yıkımını simgeleyen semboller olarak kullanılır. Örneğin, Çıkış Kitabı 23:29'da Tanrı'nın İsrailoğullarının düşmanlarının önlerine çakalları göndereceği söylenir.

Çakallar, İncil'de aynı zamanda yalnızlığı ve ıssızlığı simgeler. Birçok bölümde, Tanrı'nın huzurunun yok olduğu yerlerde çakalların olduğu anlatılır. Bu da insanların Tanrı'dan uzaklaştıkları durumları sembolize eder.

İncil'deki çakallar, bazı bölümlerde Tanrı'nın insanlara yargı ve ceza olarak gönderdiği hayvanlar olarak anlatılır. Bu hayvanlar, Tanrı'nın insanların günahlarına karşı olan tepkisini simgeler. Adaletin sembolüdürler.

Çakallar, İsa Mesih'in vaazlarında bazen sembolik olarak kullanılır. Örneğin, Matta İncil'in 10:16'da 'Kurtçuklar arasında size gönderildim' derken, burada 'kurtçuklar' kelimesi çakalları da içerecek şekilde kullanılmıştır.

Bazı İncil bölümlerinde çakallar, Tanrı'nın yaratılışındaki çeşitliliği ve hayvanlarla olan yakınlığını simgeler. İnsanların doğanın parçası olduğunu ve dünya ile uyumlu bir şekilde yaşaması gerektiğini hatırlatır.

Çakallar, İncil'de bazen insanların kötü niyetlerini veya düşmanlığını simgeler. Örneğin, Mezmur 63:9'da 'Beni öldürmek için kuyruk aşağı olanları gata getiren çakallar gibi gibi', burada çakallar insanların kötü planlarını temsil eder.